Szkoda planistyczna

Na czym polega szkoda planistyczna?

Szkoda planistyczna jest związana z działalnością gminy w zakresie planowania oraz zagospodarowania przestrzennego, a konkretnie – z uchwalaniem albo zmianą miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Plany te mają status aktów normatywnych i wprost kształtują treść prawa własności nieruchomości położonych na obszarze objętym ich regulacją. Na mocy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego można wprowadzać m.in. całkowity zakaz zabudowy ewentualnie zakaz wznoszenia budynków określonego rodzaju, wskazać maksymalną wielkość budynku, który może być na niej wzniesiony, określić linię zabudowy, ustalić warunki podziału nieruchomości, itp. Treść planu miejscowego może prowadzić do istotnych ograniczeń w sposobie zagospodarowania nieruchomości lub sposobie korzystania z niej.

Wprowadzane zakazy i ograniczenia negatywnie wpływają na treść prawa własności nieruchomości i możliwości wykorzystywania jej przez właściciela. Negatywny wpływ miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego na własność nieruchomości jest właśnie pierwszą i zasadniczą postacią szkody planistycznej.

Oprócz uszczuplenia uprawnień właściciela szkoda planistyczna może przybierać postać wydatków lub nakładów, które utraciły sens w związku z uchwaleniem albo zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Przykłady szkody planistycznej:

• spadek wartości nieruchomości wynikający z uszczuplenia prawa własności,
• poniesione wydatki, koszty, nakłady, materiały, które utraciły sens gospodarczy,
• koszty wynagrodzenia rzeczoznawców, architektów, biegłych,
• wydatki, koszty, nakłady, materiały, których zakupienie stało się konieczne,
• koszty i opłaty związane z koniecznością zmiany wydanych wcześniej decyzji administracyjnych.